Mukowiscydoza jest chorobą przewlekłą, która wymaga odpowiedniego trybu leczenia chorego dziecka. Rodzice między innymi muszą zadbać o prawidłową dietę dla swojej pociechy.
Leczenie a dieta
Nie tylko restrykcyjne trzymanie się zaleceń lekarskich przy podawaniu leków, głównie wziewnych, pozwala na normalne życie dla osób chorych na mukowiscydozę. Ważnym elementem leczenia jest dieta wysokoenergetyczna i wysokobiałkowa. Rodzice powinni zadbać, aby dziecko odpowiednio suplementowało dietę, przyjmowało dostateczną ilość witamin i utrzymywało właściwą podaż preparatów enzymów trzustkowych.
Utrzymywanie diety u dzieci chorych na mukowiscydozę jest tym ważniejsze, jeśli u dziecka często zdarzają się zapalenia płuc i inne nasilone infekcje układu oddechowego, a dodatkowo pojawiają się mocne objawy upośledzonego trawienia i wchłaniania. U chorego należy wówczas uzupełnić straty składników odżywczych, przede wszystkim tłuszczu i białka, aby organizm miał możliwość korzystania z rezerw energetycznych zgromadzonych w postaci tkanki tłuszczowej. Inaczej dziecko nie będzie miało wewnętrznych sił do walki z infekcjami, jakie w mukowiscydozie należą do codzienności.
Jeśli dziecko niewłaściwie przybiera na wadze, jego rozwój fizyczny jest zaburzony, możliwe jest zastosowanie leczenia żywieniowego, w tym sondy żołądkowej czy karmienia dożylnego. Właściwa dieta u dzieci chorych na mukowiscydozę skutkuje znaczną poprawą stanu oddechowego, wzrostem odporności na infekcje bakteryjne i wirusowe oraz poprawą ogólnego stanu zdrowia dziecka.
Podstawowe zasady żywienia
Upośledzone trawienie i wchłanianie, właściwe dla dzieci z mukowiscydozą, powoduje straty składników odżywczych wydalanych wraz z kałem. Dziecko poza tym przy nieustannym kaszlu musi podjąć się wysokiego wysiłku, co zwiększa zapotrzebowanie organizmu na składniki odżywcze. Dochodzi do zwiększonej podstawowej przemiany materii, stąd też dieta wysokokaloryczna i wysokobiałkowa jest tu jak najbardziej wskazana. Zbyt lekka dieta prowadzi do osłabienia mięśni oddechowych i pogorszenia funkcji przewodu pokarmowego, a to niekorzystnie wpływa na stan dziecka.
W stosunku do zdrowych rówieśników dziecka chorego, jego dieta powinna składać się codziennie z posiłków dostarczających:
- co najmniej 40-100 proc. więcej kalorii,
- więcej białka, około 2,5 g/kg masy ciała,
- witaminy, szczególnie z grupy A, D, E i K.
Każdy posiłek powinien składać się z pełnowartościowych produktów, zdrowych, dostarczających cenne dla organizmu składniki odżywcze. Nie należy podawać dziecku zbyt dużych porcji posiłków, ponieważ może zniechęcić się do ich spożywania. Lepiej podawać 6-8 posiłków w ciągu dnia, co będzie skutkować zwiększeniem ogólnej kaloryczności w ciągu doby. Częste posiłki pobudzają apetyty dziecka. Można śmiało stosować przy tym dodatki wysokokaloryczne do posiłków – śmietanę 30 czy 36-procentową, mleko w proszku, prawdziwe masło, olej, miód i tym podobne. Jeśli to nie pomaga, można podawać choremu do picia gotowe preparaty wysokoenergetyczne, dostępne chociażby w aptekach.
Dieta dziecka powinna być bogata w takie składniki spożywcze jak:
- mleko,
- jaja,
- mięso i wędliny, będące źródłem pełnowartościowego białka,
- ryby,
- rośliny strączkowe,
- oleje,
- masło i margarynę,
- smalec,
- wszelkie rodzaje pieczywa,
- kasze, ryż, makarony,
- płatki śniadaniowe i musli – podawane jako przekąska,
- potrawy mleczne i mączne,
- cukier,
- miód i słodycze, jako dodatek kaloryczny,
- owoce i warzywa, jako źródło cennych witamin.
Więcej informacji na DrogaPoZdrowie.pl