Morwa biała (Morus alba) – ,,roślinny skarb’’

Avatar photo
morwa biała

Do Europy roślina dotarła jeszcze w czasach średniowiecznych, gdy  odkryto tajniki hodowli jedwabników, największe walory lecznicze morwy poznano jednak dopiero w XX wieku.

morwa biała
riearl / 123RF

To roślina osiągająca 10 metrów wysokości, drzewo jest uprawiane również w Polsce. Liście morwy są znane na świecie z pożytecznych właściwości jakie wykazują w terapii leczenia i profilaktyki przed otyłością. Posiada również działanie przeciwcukrzycowe, ze względu na substancje aktywne zawarte w liściach, które hamują rozkład węglowodanów złożonych do cukrów prostych, które wchłaniają się do krwi. Pozytywny wpływ rośliny potwierdził naukowiec i laureat Nagrody Nobla Leland H. Hartwell w swoim badaniu. Dzięki temu część węglowodanów pozostaje w formie niestrawionej i zostaje wydalona z kałem, co reguluje stężenia glukozy we krwi. 

Właściwości morwy białej

Liście morwy białej zmniejszają trawienie węglowodanów złożonych i wchłanianie węglowodanów prostych, obniżając przy tym produkcję tłuszczu i odkładanie się tkanki tłuszczowej. Roślina prowadzi do stabilizowania się stężenia glukozy we krwi,  skrobia obecna w ziemniakach, makaronach i produktach zbożowych nie powoduje gwałtownego wzrostu stężenia glukozy we krwi. Substancje aktywne zawarte w liściach tego ziela mają także działanie obniżające stężenie cholesterolu i trójglicerydów we krwi, zmniejszając ryzyko zachorowania na miażdżycę. Dodatkowo wykazuje właściwości przeciwzapalne i antyoksydacyjne, łagodząc w ten sposób przewlekły stan zapalny towarzyszący cukrzycy.

Roślina wspomaga utratę masy ciała poprzez blokadę rozkładu węglowodanów w układzie pokarmowym oraz zmniejsza łaknienie na słodycze. Stosowanie preparatów z morwy białej przyczynia się do zmniejszenia łaknienia i nadmiernego apetytu.

Według niektórych danych, ekstrakt z liści morwy hamuje powstawanie neurotoksycznych związków (białek b-amyloidu), które przyczyniają się do rozwoju choroby Alzheimera.

Morwa biała znajduje zastosowanie w chorobach żołądka, dwunastnicy, biegunkach, jest stosowana jako środek regenerujący siły oraz lek przeciwgorączkowy. Świeży sok szczególnie zalecany jest  przy anemii, dolegliwościach sercowo- naczyniowych i obfitych krwawieniach. Systematyczne spożywanie konfitury z morwy zapobiega uszkodzeniom komórek oraz hamuje ich proces starzenia się.

Wyciąg z korzenia morwy jest doskonałym środkiem zwalczającym  kaszel, zapalenie oskrzeli, astmę, działa odkażająco przy anginie oraz wykazuje działanie antynowotworowe.

Bogactwo morwy białej

Niskokaloryczne owoce morwy pojawiające się pod koniec lipca, w swym składzie posiadają, m.in. glukozę, fruktozę, sacharozę, a także maltozę i kwasy organiczne. Zawierają również związki eliminujące wolne rodniki z ustroju, czyli flawonoidy. Obecność dużej zawartości pektyn poprawia perystaltykę jelit i funkcjonowanie jelit. Garbniki wykazują działanie ściągające na błonę śluzową przewodu pokarmowego.

Zobacz również

Ponadto liście morwy białej zawierają wiele witamin z grupy B, np. B1 wpływającą na poprawę nastroju, B2 działającą korzystnie na wzrok oraz B6 uczestniczącą w syntezie białek oraz w procesie produkcji krwinek czerwonych. W skład liści morwy białej wchodzi również kwas nikotynowy, kwas palmitynowy, fumarowy, a także sterole oraz inne substancje lecznicze, takie jak: eugenol, fenol, gwajakol, salicylan metylu.

Alkaloidy zawarte w liściach morwy wykazują działanie podobne do syntetycznych leków przeciwcukrzycowych, przyjmowanie naturalnego preparatu jest korzystniejsze, ponieważ związki przeciwutleniające zawarte w liściach morwy białej wykazują działanie zapobiegające powikłaniom cukrzycy oraz nie powodują skutków ubocznych.

W Polsce można nabyć morwę białą pod postacią  słodkich, suszonych owoców, bez pestek, a także roślinę można znaleźć w postaci suszonych liści w formie ekspresowych herbatek lub mieszanek ziołowych do sporządzania naparu. W aptekach dostępne są tabletki z ekstraktem z morwy białej.  Można także kupić sadzonki krzewów do pojedynczego nasadzania.