Bakłażan – właściwości
Psianka podłużona, oberżyna albo jajko krzewiaste – to wszystko różne nazwy warzywa popularnego w kuchni francuskiej, indyjskiej, greckiej.
To smaczne fioletowe warzywo pochodzi z tropikalnej Afryki, Arabii i Indii. Obecnie jest rośliną uprawną, a współczesne krzyżówki bakłażanu, dają owoce owalne, okrągłe o kolorze żółtozielonym czy białym.
Jak przygotować bakłażana?
Surowy bakłażan może być nieco gorzki w smaku, ale odpowiednie gotowanie wydobywa jego bogaty smak. Przed obróbką termiczną, w celu usunięcia goryczy, należy pokroić bakłażana, posolić, opłukać i osuszyć go. Osolenie bakłażana również zmiękcza go i zmniejsza ilość tłuszczu absorbowanego podczas obróbki kulinarnej.
Wartości odżywcze
Z żywieniowego punktu widzenia, bakłażan jest warzywem niskokalorycznym, ubogim w tłuszcz, białko i węglowodany.
Poza tym zawiera względnie małe ilości składników mineralnych i witamin.
Zawiera natomiast związki fenolowe (np. kwas chlorogenowy) oraz flawonoidy (np. nasunin).
Nasunin (z j.angielskiego) jest silnym antyoksydantem, zapobiega peroksydacji. Ma zdolność do neutralizowania wolnych rodników, co czyni go doskonałą substancją przeciwstarzeniową. Ponadto udowodniono, że nasunin wykazuje właściwości przeciwanginogenne, co może okazać się pomocne w leczeniu chorób nowotworowych poprzez ograniczenie wzrostu nowych naczyń krwionośnych.
Najwięcej tej substancji znajduje się w skórce bakłażanu, to właśnie ten związek odpowiada za fioletowy kolor warzywa.
Tak prezentuje się wartość odżywcza bakłażana na 100 g produktu (dane wg USDA National Nutrient Database):
Przeczytaj także:
Dietetycy.org.pl » Żywność » Warzywa » Bakłażan – właściwości
Absolwentka dietetyki na Śląskim Uniwersytecie Medycznym