Otyłe dzieci, które spożywają co najmniej dwie porcje każdego rodzaju mleka krowiego na dobę, częściej mają niższy poziom insuliny na czczo, co wskazuje na lepszą kontrolę poziomu cukru we krwi, jak wynika z badań przeprowadzonych przez University of Texas Health Science Center w Houston (UTHealth) w USA. Wyniki badania, które zostały przedstawione podczas Europejskiego Kongresu Otyłości w Wiedniu, ponownie podkreślają znaczenie mleka w diecie dziecka, pomimo jego spadku konsumpcji.
Mleko a otyłość wśród dzieci
Odkrycia wskazują, że otyłe dzieci, które spożywają co najmniej dzienną zalecaną porcję mleka, mają mniejsze ryzyko występowania zespołu metabolicznego. Co jest jednak niepokojące, że tylko jedna na dziesięć osób w badaniu spełniała dzienną normę dawki mleka. Według Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych konsumpcja mleka w Stanach Zjednoczonych konsekwentnie spadała w ciągu ostatnich kilku dekad, szczególnie wśród nastolatków, którzy w okresie od 1977 do 2006 r. spożywali prawie o połowę mniej mleka, czyli o jeden kubek dziennie.
Zespół metaboliczny definiuje się jako zbiór wzajemnie powiązanych czynników zwiększających istotnie ryzyko występowania miażdżycy i cukrzycy typu 2 oraz ich powikłań naczyniowych. Uwzględnić należy także wysoki poziom cukru we krwi lub trójglicerydów, wysokie wartości ciśnienia tętniczego, otyłość trzewną i niski poziom cholesterolu HDL. Jedna trzecia amerykańskich dzieci i nastolatków ma nadwagę lub otyłość, co jest ściśle związane z rozwojem zespołu metabolicznego.
Wyniki badania
Wcześniejsze badania wykazały, że spożywanie mleka chroni przed występowaniem zespołu metabolicznego i cukrzycy u dorosłych, ale jest to pierwsze badanie na temat odnoszące się do otyłości wśród dzieci. Badacze oceniali dzienne spożycie mleka i jego związek z poziomem insuliny na czczo – hormonem, który stabilizuje poziom cukru we krwi i biomarkerem ryzyka wystąpienia zespołu metabolicznego – u otyłych dzieci i nastolatków (pacjentów klinki specjalizującą się leczeniem otyłości u dzieci). Przeprowadzili retrospektywną analizę danych 353 otyłych dzieci i nastolatków w okresie dwóch lat od grudnia 2008r. do grudnia 2010r. Informacje na temat stężenia insuliny w surowicy na czczo były dostępne dla prawie połowy uczestników podczas ich pierwszej wizyty. Zespół badawczy zarejestrował również informacje na temat dziennego spożycia mleka, rodzajów spożywanego mleka, dziennego spożycia soków owocowych i innych słodkich napojów, stężenia glukozy we krwi na czczo oraz wrażliwości tkanek na insulinę. Ponad połowa uczestników, w wieku od 3 do 18 lat, była płci męskiej; trzy czwarte było pochodzenia latynoskiego; a średni wiek wynosił 11,3 lat.
Średnio tylko 23 z 171 dzieci zgłosiło spożywanie zalecanej dziennej dawki mleka od dwóch do trzech kubków. Dziewczęta zgłosiły, że piją mniej mleka niż chłopcy, ale nie zauważono różnic w spożyciu, uwzględniając pochodzenie etniczne. Amerykańska Akademia Pediatrii oraz wytyczne żywieniowe dla mieszkańców Stanów Zjednoczonych z 2015 zalecają spożywanie od dwóch do trzech kubków mleka o niskiej zawartości tłuszczu (1-2%) dziennie dla dzieci w wieku powyżej 2. roku życia. Badanie wykazało również, że dzieci, które wypijały mniej niż jeden kubek mleka dziennie, miały znacznie wyższe poziomy insuliny na czczo niż te, które wypijały co najmniej dwa kubki na dzień.
Po uwzględnieniu innych aspektów, które mogą wpływać na poziom insuliny (m.in. pochodzenie etniczne, płeć, poziom aktywności fizycznej, spożycie słodkich napojów, poziom glukozy we krwi i rodzaj mleka w oparciu o zawartość tłuszczu), badacze zauważyli niższy poziom insuliny na czczo wśród dzieci, które piły przynajmniej dwa kubki mleka dziennie. Nie stwierdzono związku między spożyciem mleka a poziomem glukozy lub lipidów we krwi.
Związek między spożyciem słodkich napojów a otyłością u dzieci jest dobrze udokumentowany, z czym związany jest również niedobór witaminy D. W przeciwieństwie do tego, z perspektywy prewencyjnej, to badanie pilotażowe sugeruje, że spożywanie mleka jest nie tylko bezpieczne, ale może również chronić przed rozwojem zespołu metabolicznego. Autorzy jednak informują, że istnieje potrzeba dalszych badań.
Źródło: https://www.sciencedaily.com/releases/2018/05/180525095317.htm
