Skorzonera

Skorzonera – zapomniane warzywo

Skorzonera (łac. Scorzonera hispanica), inaczej wężymord  lub zimowe szparagi. Roślina której przydomek – wężymord – zawdzięcza wykorzystywaniu w okładach na jad żmii.

Częścią jadalną skorzonery jest korzeń o długości do 30 cm, który może się rozwidlać. Z zewnątrz ma kolor ciemnobrunatny, podobny do czarnej rzodkwi natomiast miąższ jest biały, zaś smak przypomina szparagi. W trakcie obierania korzeń wydziela mleczny, mocno klejący się sok, a jego skórka zabarwia dłonie na czerwono-brunatny kolor. Z tego względu do obierania powinno uzbroić się w rękawiczki ochronne. Aby świeżo przygotowane korzenie nie zaczęły ciemnieć, należy natychmiast wrzucić je do naczynia z wodą i sokiem cytrynowym.

Źródło inuliny

Inulina to węglowodan naturalnie występujący w warzywach i owocach, zaliczana do frakcji błonnika rozpuszczalnego. Może pełnić rolę substytutu tłuszczu oraz słodzika. Produkty enzymatycznej hydrolizy inuliny mają właściwości prebiotyczne i są bezpieczne dla diabetyków [1].

Właściwości prozdrowotne inuliny [2]:

• obniża poziom cholesterolu i trójglicerydów we krwi,
• reguluje pracę układu pokarmowego,
• działa przeciwzapalnie,
• korzystnie oddziałuje na żołądek, przeciwdziałając dolegliwościom choroby wrzodowej,
• działa antynowotworowo,
• obniża glikemię po posiłku,
• ułatwia redukcję masy ciała przez zwiększenie odczuwania sytości,
• poprawia przyswajanie składników mineralnych takich jak: Ca, Mg, Fe, Cu, Zn i P,
• działa detoksykująco,
• ma działanie lekko diuretyczne.

Bogactwo witamin

Korzeń skorzonery zawiera mnóstwo witamin: B1, B2, C i E; pierwiastki, jak: potas, magnez, sód, żelazo, fosfor i wapń, także karotenoidy oraz fruktozę.

Gdzie kupić? Jak ją podawać?

Ze względu na obecnie małe zainteresowanie skorzonerą najszybciej znajdziemy ją w sklepie ze zdrową żywnością. Korzenie skorzonery zbiera się jesienią, ale jest również dostępna przez całą zimę ze względu na to, że nawet o tej porze roku może być wykopywana. Po zebraniu należy obrać i gotować tak jak było wcześniej wspomniane w  zakwaszonej, osolonej i osłodzonej wodzie przez około pół godziny. Można ją podawać  jak szparagi, gdyż ma podobny smak. Najczęściej wykorzystywanym sposobem przyrządzenia skorzonery jest jej zapiekanie z beszamelem lub podsmażenie na maśle z bułką tartą. Można ją również upiec w piekarniku i polać sosem czosnkowym.

Źródło:

[1] Skowronek, M., Fiedurek, J. 2003.Inulina i inulinazy właściwości, zastosowania, perspektywy. Przemysł Spożywczy, 57(3), 18-20

[2] Cieślik E., Gębusia A. Żywność funkcjonalna z dodatkiem fruktanów, „Żywność. Nauka. Technologia. Jakość” 2011, nr 2 (75), s. 27-37