Właściwie to czarna rzodkiew, potocznie nazywana rzepą, swoje pochodzenie zawdzięcza uprawom na Bliskim Wschodzie, Europie i Azji Środkowej. Uprawiano ją tam już w starożytności. Czarną rzepę podawano razem z czosnkiem i cebulą robotnikom budującym piramidy w Egipcie, co uwiecznia napis na piramidzie Cheopsa. Rośnie na wszystkich glebach, ale tylko z tych głębokich gleb rzepa jest delikatna i soczysta.
Daniel Vincek / 123RF
Wartość odżywcza
| Energia | 33 kcal/100 g |
| Białko | 1,1 g |
| Tłuszcz | 0,3 g |
| Węglowodany | 8,2 g |
| Błonnik | 3,5 g |
Czarna rzodkiew wykazuje się największą wartością odżywczą jesienią i zimą . Bogata jest w fitoncydy (substancje bakteriobójcze) z grupy glukozynolatów (ok. 1%). Rzodkiew zawiera: glukobrassycynę, 4-metoksybrassycynę, synigrynę i glukorafininę (związki siarkowe), olejek eteryczny, witaminę C (16 mg), potas (ok. 280 mg), merkaptan metylu, antocyjany, fitosterole (brassikasterol, beta-sitosterol). Jest poza tym źródłem witaminy z grupy B.
Zastosowanie w medycynie
Czarna rzepa działa wzmacniająco na włosy. Polecana jest dla osób, których włosy tracą „blask” i wyglądają na zmęczone. Wystarczy zetrzeć na tarce kilka rzodkwi i wycisnąć sok przez gazę. Sok wcieramy w skórę głowy na 3 godziny przed jej myciem. Tak postępujemy co drugi-trzeci dzień przez miesiąc.
Wyciągi z czarnej rzodkwi posiadają silne właściwości moczopędne, odtruwające, wzmagające produkcję żółci i odkażające układ pokarmowy. Działają rozkurczowo- usuwają nadmierną produkcję gazów z organizmu poprzez przyspieszoną perystaltykę jelit. Są bardzo skuteczne w leczeniu zaparć i w leczeniu niedostatecznej produkcji soku żołądkowego. Ponadto pobudzają krążenie krwi, mają zastosowanie przeciwreumatyczne, przeciwbólowe i przeciwzapalne.
Z wyciągu czarnej rzepy produkuje się też znany i ceniony lek raphacholin (od łacińskiej nazwy rzodkwi – raphanus). Czarną rzodkiew w medycynie ludowej stosowano powszechnie w kuracjach leczących anemię.
Kiedy nie spożywać czarnej rzepy?
Gdy występuje:
- niewydolność serca
- niewydolność nerek,
- nadkwaśność żołądka
- nieżyt jelita cienkiego.
Zastosowanie
- świeży sok z rzepy (2-3 łyżki, 2-3 razy dziennie) – odkaża skórę, rozjaśnia cerę, hamuje wydzielanie sebum, a zarazem podnosi wilgotność skóry. Powstrzymuje rozwój grzybów i bakterii. Pobudza ukrwienie skóry, a także dostarcza komórkom cenne elektrolity i składniki odżywcze. Pobudza również gojenie się ran.
- w postaci świeżo startej – w formie sałatek,
- nalewka (sok z rzodkwi świeży + alkohol 40-70% w proporcji 1:1 lub zalanie tartej rzodkwi alkoholem 40-70% w proporcji 1 część rzodkwi na 5 części alkoholu, odstawić na 14 dni, później przefiltrować). Nalewkę z czarnej rzepy można zażywać w dawce 10 ml 2-3 razy dziennie w kieliszku wody.
- Rzepa tarta z oliwą z oliwek -przyczynia się do wydalenia wielu ksenobiotyków szkodliwych dla organizmu, przez co wpływa odtruwająco na wątrobę. Oliwa z oliwek do celów żółciopędnych i odtruwających powinna być naturalna, z pierwszego tłoczenia, z chlorofilem i składnikami balastowymi (cennymi), które nadają jej mętność.
Bibliografia:
- http://www.bioslone.pl/forum/index.php?topic=5947.0;wap2
- http://rozanski.li/?p=401
- „Czy wiesz co jesz”. Irena Gumowska, Warszawa 1985,str.140-141.
Przeczytaj także:
