Czym jest Slow Food?

Slow Food to międzynarodowa organizacja typu non-profit, a także ruch społeczny. Ma on na celu zachęcać ludzi do wspierania kuchni regionalnej, a także do tradycyjnej hodowli zwierząt i upraw rolnych, w sposób bardziej etyczny i przyjazny dla przyrody. Dzięki temu żywność jest przygotowywana w zdrowy, naturalny sposób. Poza tym, ideą tej organizacji jest spowolnienie tempa życia. W dzisiejszych czasach wszystko robimy w pośpiechu, często bez zastanowienia i warto czasem się “zatrzymać”. Często korzystamy z restauracji typu fast food, kupujemy dania gotowe i wysoko przetworzone. Jest to szybkie i wygodne, ale na dłuższą metę takie postępowanie nie sprzyja naszemu zdrowiu, a wręcz prowadzi do wielu cywilizacyjnych chorób. Dania gotowe mają małą wartość odżywczą, zawierają dużo tłuszczu i soli, wzmacniaczy smaku jak glutaminian sodu itp. Ich główną zaletą jest szybkość przygotowania i wygoda.

Slow Food, czyli co?

Potrawy w stylu Slow Food są za to robione w spokojny, dokładny sposób; ważne jest też odkrywanie i delektowanie się nowymi smakami kuchni tradycyjnej. Proces przygotowania trwa o wiele dłużej, jednak potrawy mają o wiele większą wartość odżywczą, są korzystne dla naszego zdrowia. Są też zróżnicowane, możemy odkryć wiele nowych, pysznych smaków. Jest wiele warzyw, o których istnieniu nawet nie mamy pojęcia, a które można wykorzystać w wielu potrawach.

Ruch ten zajmuje się również szerzeniem wiedzy na temat tego, jak w rozsądny sposób wydawać pieniądze na żywność wysokiej jakości, ponieważ nie zawsze warto jest płacić za nie aż tak wysoką cenę. Czasem wydajemy mnóstwo pieniędzy na produkty ekologiczne, bio, sprowadzane z różnych miejsc na świecie, a nie zawsze jest to konieczne. Na przykład nasze polskie siemię lniane nie jest gorsze pod względem wartości odżywczych od nasion chia, czy żurawina od jagód Goji. Czasami bywa też tak, że produkty uważane za ekologiczne nie sprzyjają naszemu zdrowiu, np. w przypadku różnych słodyczy z wykorzystaniem ekologicznych składników, które mają też w składzie niekorzystne składniki, takie jak syrop glukozowo-fruktozowy, stabilizatory, emulgatory itp.

Celem Slow Food jest także hodowla zwierząt i uprawa roślin o rzadkich gatunkach, aby zachować bioróżnorodność. Zwierzęta są hodowane w przyjaznych warunkach, mają wolną przestrzeń, są karmione naturalną paszą. Slow Food wspiera więc kupowanie jaj czy mięsa z wolnego wybiegu. Dotyczy to również roślin, które uprawiane są w tradycyjny sposób, bez nawozów sztucznych.

Slow Fish

W polskiej kuchni od wieków przyrządza się potrawy z wykorzystaniem ryb. Niestety, zaczynamy powoli od tego odchodzić, a miejsce na naszych talerzach zajmują gotowe dania i fast foody. Ważne jest, aby edukować młodzież w zakresie gotowania posiłków z wykorzystaniem ryb, ponieważ mają one duże wartości odżywcze. Należy zwrócić uwagę na takie aspekty jak: świeżość produktu, stopień przetworzenia, metoda obróbki termicznej. Najlepsze są świeżo złowione ryby, gotowane na parze wodnej. Należy unikać smażenia, które znacznie zwiększa ilość tłuszczu i energetyczność potrawy, a także zmniejsza wartość odżywczą. Ryby, które warto spożywać to przede wszystkim tłuste ryby morskie, ze względu na kwasy omega-3, np. łosoś, szprot, makrela.

Podsumowanie

Krótko podsumowując, warto zaangażować się w promowanie żywności Slow Food, szczególnie wśród młodych osób. Dzięki temu żywność spożywana przez społeczeństwo będzie smaczna, zawierająca różnorodne smaki, będzie posiadała dużą wartość odżywczą. Ponadto, Slow Food sprzyja życiu w zgodzie ze środowiskiem, jest wolne od chowu i upraw przemysłowych, wspiera bioróżnorodność. Warto edukować ludzi w zakresie tego, jak wybierać i przygotowywać dania ze zdrowych, tradycyjnych produktów, nie wydając na nie majątku.

Źródła:

1. Małgorzata Wiśniewska -Żywność, życie i turystyka w stylu „slow”,
2. Redakcja Dorota Sepczyńska i wsp., UWM, Olsztyn 2016 – Etyka o współczesności Współczesność w etyce,
3. Grażyna Bortnowska -Promowanie żywności tradycyjnej – Slow Fish – formą edukacji prozdrowotnej, (Probl Hig Epidemiol 2013, 94(2): 184-189)