Komosa rózgowa i komosa piżmowa – czyli nie tylko quinoa!

Za sprawą rozwijającego się trendu na spożywanie produktów naturalnych, a często roślin i ziół dziko rosnących, rośliny z rodziny komosowatych zaczynają wkradać się do naszych kuchni. Pamiętacie pierwszy zachwyt nad komosą ryżową? O jej właściwościach pisaliśmy już wcześniej (quinoa właściwości). Obecnie modne stały się dwie inne przedstawicielki tej rodziny – komosa rózgowa i komosa piżmowa. Dla tych, posiadających dostęp do ogródka, dobra wiadomość – obie udają się w polskim klimacie.

Komosa rózgowa

Komosa rózgowa ma szerokie zastosowanie kulinarne – jadalne są zarówno liście, kształtem nieco przypominające rukolę, bardzo dobrze komponujące się do sałatek i kanapek. Dojrzałe owoce zaś są czerwone, przypominające strukturą morwę w smaku kwaskowe, nieco mdłe o lekkim posmaku truskawek. Owoce wyrastające bezpośrednio z łodyg są niezwykle dekoracyjne, nadają się do bezpośredniego spożycia jak i do sałatek, kompotów i domowych dżemów.

Komosa piżmowa

Komosa piżmowa nie tworzy jadalnych owoców jest natomiast cenionym surowcem zielarskim o szerokim zastosowaniu leczniczym i wspomagającym zdrowie. Roślina ta zwana także herbatą jezuicką lub komosą meksykańską wykorzystywana jest do sporządzania naparu określanego nazwą epazote. Z uwagi na zawartość kwasu foliowego, witamin z grupy B, wapnia, magnezu, potasu, miedzi i żelaza jest cennym dodatkiem do diety.

Zaobserwowano korzystne działanie tej rośliny między innymi na motorykę przewodu pokarmowego, obniżanie ciśnienia tętniczego, stymulację układu odpornościowego i nieznaczny wzrost tempa przemiany materii u regularnie pijących z niej napar osób. Komosa piżmowa może być także remedium na pasożyty układu pokarmowego, gdyż zawarte w niej związki są w stanie porazić ich mięśnie, co znacznie je osłabia i wraz z podaniem środków przeczyszczających pozwala pozbyć się niechcianych lokatorów.

Napary z komosy piżmowej należy stosować rozważnie, ponieważ w zbyt dużych stężeniach działają toksycznie, w skrajnych przypadkach może uszkadzać nerki i wątrobę. Z ziela tego pozyskiwany jest również olejek wykorzystywany w kosmetyce i leczeniu zmian skórnych.

Duża dostępność informacji o egzotycznych gatunkach, łatwość zakupu surowca, nasion czy gotowych do spożycia produktów sprawia, że tajemne, lecznicze zioła, znane wcześniej jedynie szamanom w dżungli – stają się dostępne na co dzień i już nie tak egzotyczne, choć często niezmiennie wartościowe dla zdrowia.