Nowa analiza pokazuje, że uzależnienie od ćwiczeń fizycznych jest niemal czterokrotnie częstsze wśród osób z zaburzeniami odżywiania. Badanie, prowadzone przez zespół Mike’a Trotta z Anglia Ruskin University (ARU), zostało opublikowane w czasopiśmie „Eating and Weight Disorders – Studies on Anorexia, Bulimia and Obesity”.
Różne oblicza zaburzeń odżywiania
Temat zaburzeń odżywiania jest coraz bardziej popularny. Największą uwagę poświęca się anoreksji i bulimii, jednak obok nich istnieją także inne niespecyficzne zaburzenia odżywiania się. Coraz więcej rozpoznaje się przypadków zaburzeń zarówno związanych z celową redukcją ilości spożywanego pokarmu, jedzeniem emocjonalnym. Teraz odnaleziono związek między zaburzeniami odżywiania i uzależnieniem od ćwiczeń fizycznych.
Na występowanie zaburzeń odżywiania ma wpływ powszechny kult szczupłości oraz mass-media, które kształtują ideały wyglądu zewnętrznego. W XXI wieku obserwuje się wzrost występowania przypadków zaburzeń odżywiania w grupie młodzieży i młodych dorosłych. Zaburzenia odżywiania mogą mieć niekorzystne skutki zdrowotne, psychiczne i społeczne, mogą przyczyniać się do występowania podwyższonego ryzyka przedwczesnej śmierci. Częstość występowania zaburzeń odżywienia w populacji ogólnej szacuje się na około 9%.
Bigoreksja
Bigoreksja jest coraz częściej występującym niespecyficznym zaburzeniem odżywiania. Wzrost przypadków występowania bigoreksji związany jest coraz większym zainteresowaniem kulturystyką, aktywnością fizyczną i sposobem żywienia, stosowaniem suplementów diety prowadzących do wzrostu masy mięśniowej. Dla zaburzenia charakterystyczne są także regularne i intensywne treningi, sposób odżywiania wspomagający rozbudowę masy mięśniowej, przyjmowanie w tym celu preparatów farmakologicznych.
Badanie
To badanie jest pierwszym, które analizuje wskaźniki uzależnienia od ćwiczeń w grupach osób z zaburzeniami odżywiania i bez nich. W metaanalizie przeanalizowano dane od 2140 uczestników z dziewięciu różnych badań, w tym przeprowadzonych w Wielkiej Brytanii, USA, Australii i Włoszech.
Stwierdzono, że osoby wykazujące cechy zaburzeń odżywiania są 3,7 razy bardziej narażone na uzależnienie od ćwiczeń fizycznych niż osoby nie wykazujące żadnych symptomów zaburzeń odżywiania.
Uwzględniono dziewięć badań z całkowitą próbą 2140 uczestników (średni wiek = 25 lat, 70,6% wśród badanych to kobiety). Wśród nich 1732 uczestników nie wykazało wskazanych zaburzeń odżywiania (średni wiek = 26 lat; 63,0% stanowiły kobiety), a u 408 wskazano zaburzenia odżywiania (średni wiek = 23 lata; 79,2% stanowiły kobiety)
Podsumowanie
Badanie pokazuje, że wykazywanie objawów zaburzeń odżywiania znacznie zwiększa prawdopodobieństwo niezdrowych relacji z aktywnością fizyczną, co może mieć negatywne konsekwencje, w tym problemy ze zdrowiem psychicznym oraz częstsze ryzyko kontuzji.
Personel medyczny pracujący z osobami z zaburzeniami odżywiania powinien rozważyć monitorowanie poziomu wysiłku ruchowego, ponieważ wykazano, że ta grupa pacjentów zmaga się z poważnymi schorzeniami w wyniku nadmiernego wysiłku, jak złamania, zwiększona częstość chorób układu krążenia u młodszych pacjentów i zwiększona ogólna przedwczesna śmiertelność.
Źródło:
1. Trott M., Jackson S.E., Firth J., Jacob L., Grabovac I., Mistry A., Stubbs B., Smith L. A comparative meta-analysis of the prevalence of exercise addiction in adults with and without indicated eating disorders. Eating and Weight Disorders – Studies on Anorexia, Bulimia and Obesity, 2020;
2. Michalska A., Szejko N., Jakubczyk A., Wojnar M.: Niespecyficzne zaburzenia odżywiania się – subiektywny przegląd. Psychiatria Polska 2016, 50(3): 497–507.
3. Grasewicz J.B.: Wpływ zaburzonego wizerunku ciała na powstawanie zaburzeń odżywiania się. Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne 2016, 6, 4: 315–322.
4. Rzońca E., Bień A., Iwanowicz-Palus G.: Zaburzenia odżywiania – problem wciąż aktualny. Journal of Education, Health and Sport 2016, 6(12): 267-273.
