Diagnostyka EHA – skuteczne narzędzie w dietetyce

Wszyscy zgodnie twierdzimy, że największą rolę w naszym zdrowiu odgrywa prawidłowe odżywianie. Jesteśmy przekonani, że właśnie dzięki odpowiednio skomponowanym posiłkom możemy dostarczyć wszystkich wartości, które potrzebne są do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Pamiętajmy jednak, że wraz z rozwojem cywilizacji i optymalizacją zysków ubożeje jakość produkowanej żywności, a my wraz z pożywieniem przyjmujemy dodatkowo wiele składników toksycznych i metali ciężkich, które mają destrukcyjny wpływ na nasze zdrowie. Czy zatem faktycznie dostarczamy do swojego organizmu wszystkie potrzebne składniki mineralne? Czy tylko nam się wydaje, że to robimy? Jeżeli chcemy być tego pewni, koniecznie powinniśmy kontrolować, czy nasza dieta oby na pewno dostarcza nam wszystkich niezbędnych do prawidłowych procesów życiowych składników mineralnych. Tutaj z pomocą przychodzi diagnostyka EHA.

Czego dowiesz się o zdrowiu pacjenta dzięki EHA?

EHA to badanie tkanki miękkiej, jaką są włosy, które pozwala zbadać poziomy aż 19 minerałów odżywczych i ich proporcji w organizmie oraz skontrolować jego obciążenie aż 9 metalami ciężkimi. Musimy pamiętać, że pierwiastki mogą mieć wobec siebie działanie synergiczne – wtedy ze sobą współpracują lub antagonistyczne – wtedy ze sobą konkurują. Oznacza to, że nadmiar lub niedobór jednych pierwiastków wpływa na zmianę poziomu innych.

Bardzo ważnym elementem wyniku jest zanieczyszczenie organizmu pierwiastkami toksycznymi, gdyż np. na działanie rtęci szczególnie wrażliwy w trakcie swojego rozwoju jest mózg. Należy jednak pamiętać, że efekty wywołane jej działaniem będą inne u osób dorosłych, inne u noworodków, które narażone były na jej działanie w okresie ciąży czy okresie poporodowym. W przypadku osób dorosłych są główną przyczyną doskwierających dolegliwości.

Płód zaś jest wyjątkowo wrażliwy, dlatego ekspozycja na rtęć w okresie ciąży może skutkować opóźnieniem noworodka w rozwoju psychomotorycznym.[1] W wyniku badania EHA przedstawione są również proporcje pewnych pierwiastków, które to mają wpływ na funkcjonowanie podsystemów organizmu m.in. układu nerwowego, pokarmowego czy hormonalnego. Wynik badania EHA pozwoli ocenić poziom zachwiania równowagi, który w konsekwencji może być przeszkodą w skuteczności zaleceń dietetycznych, a nawet prowadzić do wielu groźnych chorób.

rys-1 — Rys. 1. Przykładowy wynik stężenia pierwiastków toksycznych w organizmie

„Krzemu brakuje nam w momencie kiedy mamy zakażenia grzybicze i pasożytnicze, a niestety dosyć często ostatnimi czasy borykamy się z tego typu problemami zdrowotnymi. Krzem z kolei to bardzo istotny minerał, który jest odpowiedzialny za układ krążeniowy, czy odporność na niepożądanych „współlokatorów”, o których mówiłam wcześniej, bo jego zapotrzebowanie diametralnie wzrasta w momencie kiedy człowiek zagrożony jest grzybicą, bądź innego rodzaju patogenami, czy np. pasożytami.”

Agnieszka Biernat, terapeuta dietetyk, specjalista ds. dietoprofilaktyki

Dlaczego chcąc osiągać spektakularne efekty dietetyczne warto skorzystać z diagnostyki EHA?

Diagnostyka EHA daje najbardziej miarodajny wynik dotyczący szeroko pojętej gospodarki mineralnej organizmu. Określa zaburzenia równowagi oraz przemian pierwiastków i ich wzajemnych proporcji dużo bardziej rzetelnie niż badanie krwi czy moczu. Określenie zawartości pierwiastków za pomocą badania krwi nie oddaje ich ilości w całym organizmie. Dlaczego? We krwi działają mechanizmy, które wyrównują ilość pierwiastków w surowicy kosztem ich rezerw w tkankach. Oznacza to, że mimo pozornie prawidłowego stężenia pierwiastków we krwi, ich zawartość w organizmie może być niedostateczna. Inaczej jest z badaniem EHA, gdyż przedstawia ono faktyczny stan ilościowy pierwiastków w organizmie na przestrzeni kilku ostatnich miesięcy, a nie jak w przypadku badań z krwi wyłącznie w danym momencie.

rys-3 — Rys. 2. Przykładowy wynik pracy hormonów w organizmie.

Jak w praktyce zastosować diagnostykę EHA?

Co ważne, badanie jest nieinwazyjne i przeprowadza się je nie wychodząc z domu. Dzięki temu pacjent może je zrobić z każdego zakątka Polski oraz wielu miejsc na świecie, otrzymując specjalnie przygotowany do tego zestaw, który umożliwia bezproblemowe pobranie próby włosów do badania i bezkosztowe oraz bezpieczne przesłanie jej do laboratorium. Po zaledwie kilku dniach pacjent i ewentualnie prowadzący go specjalista dietetyczny otrzymują wynik wraz z obszerną jego interpretacją. Dzięki temu proponowane zalecenia dietetyczne szyte są na miarę konkretnego pacjenta i mają szansę być skuteczniejsze, a co za tym idzie ich efekty jeszcze bardziej satysfakcjonujące.

Dla kogo jest diagnostyka EHA?

Oczywiście dla osób, które dbają o zdrowie. Wszystkich, którzy planują wprowadzić szeroko rozumianą dietę, czyli osób chcących zrzucić czy też zyskać kilka kilogramów, szczególnie w przypadku gdy odczuwają inne dolegliwości oraz tych aktywnie uprawiających sport. Dla grup o podwyższonym ryzyku – dzieci w każdym wieku, kobiet, które planują ciążę, kobiet w ciąży i karmiących piersią. Dla osób narażonych na stres, szczególnie ten przewlekły. Osób po przebytych ciężkich chorobach celem przyspieszenia regeneracji oraz suplementujących się w celu kontroli i ewentualnej korekty potrzeb żywieniowych czy suplementacyjnych. Musimy pamiętać, że jedyną gwarancją osiągnięcia celu jest prawidłowe przygotowanie, czyli skuteczna diagnostyka problemu.

„Dobrze zinterpretowane badanie EHA może nam dostarczyć wielu informacji o tendencjach zdrowotnych, a u dzieci i osób starszych wysoce koreluje ono z objawami. Nieprawidłowe tendencje zdrowotne mogą być zniwelowane przez prawidłowe wyrównanie poziomu minerałów. Im wcześniej poznamy nasze „ułomności”, tym większa szansa na zdrowe życie, a w przypadku dzieci autystycznych daje możliwość prawidłowego wspomagania rozwoju mózgu.”

dr Anna Romaniuk, mikrobiolog, immunolog, psychodietetyk

rys-2 — Rys. 3. Przykładowy wynik stosunku cynku do miedzi w organizmie.

Czy wiesz, że ryby i produkty pochodzenia morskiego stanowią główne źródło rtęci w diecie?

Przeprowadzone badania wykazały, że stężenia rtęci w rybach i skorupiakach są około 1 000 do 10 000 razy wyższe niż w pozostałych produktach żywnościowych, włączając w to produkty mączne, ziemniaki, warzywa, mięso, drób, jajka i mleko.[2]

Czy wiesz, że mimo, iż w wyniku poziom obciążenia rtęcią jest niski, to organizm może być nią bardzo obciążony?

Jeżeli poziom obciążenia rtęcią jest niski, dla pewności należy sprawdzić część wyniku EHA mówiącą o proporcjach miedzi do cynku. Minerały te współdziałają ze sobą i istnieje duże prawdopodobieństwo, że ich stosunek może zostać zachwiany właśnie pod wpływanie działania metali ciężkich.[3]

Czy wiesz, że każdy centymetr włosa odpowiada 1 miesiącowi narażenia na rtęć?

Poziom rtęci we krwi odzwierciedla bieżące narażenie na rtęć organiczną, a stężenie rtęci we włosach obrazuje narażenie na rtęć organiczną w okresie bieżącym i w przeszłości. Każdy centymetr włosa odpowiada 1 miesiącowi narażenia na rtęć organiczną.[4]

Przypisy:

[1] [2] [4] Renata Brodzka, Małgorzata Trzcinka-Ochocka, Rtęć we włosach –wskaźnik narażenia środowiskowego, Medycyna Pracy 2009; 60(4):303-314.

[3] Wiesława Zaborowska, Janusz Wierciński, Oznaczanie ołowiu, kadmu, miedzi i cynku we włosach dzieci Lublina jako próba oceny zanieczyszczenia środowiska, Roczn. PZH, 1996, 47, nr 2.

Zobacz również