Kumin często mylony jest z kminkiem.
Istnieją dowody na to, że starożytni Egipcjanie ziarenka kuminu stosowali w kuchni, dla urody i w celach leczniczych. Z kolei we wczesnym średniowieczu chłopi za kumin kupowali wolność. W irańskiej medycynie ludowej, dzięki kuminowi leczono biegunkę i epilepsję. [1] Ale ciekawostki na ten moment odłożymy na bok. Poniższe informacje o kuminie naprawdę są warte uwagi. Zacznijmy więc!
Czym jest kumin?
Kumin, inaczej kmin rzymski to słodko-ostry dodatek do potraw znany już od 5000 lat. Naturalnie występuje między innymi w Grecji, Turcji, Hiszpanii, Egipcie, Maroko, Iranie i na Cyprze. Jednak największym producentem kuminu są Indie. Roślina swoim wglądem bardzo przypomina dorodny koper. Warto wspomnieć, że jego uprawie sprzyja wilgotna gleba, ale roślina świetnie radzi sobie na terenach suchych, z których się wywodzi. [2]
Składniki odżywcze
Przyjrzyjmy się składnikom odżywczym. Chociaż w kuminie znajdziemy białko, tłuszcz, węglowodany, witaminy i składniki mineralne, nie należy jednak traktować go jako dobre źródło tych związków. Wynika to z faktu, że kumin choć jest bogaty w te składniki, spożywany jest w małych ilościach. Jego udział w codziennej diecie jest więc niewielki.
Zawartość podstawowych makroskładników wygląda następująco:
- Kalorie: 375 kcal/100 g
- Białko – 17,81 g/100 g
- Tłuszcz – 22,27 g/100 g
- Węglowodany – 44,24 g/100 g
- Błonnik pokarmowy – 10,5 g/100 g
Stwierdzono również obecność następujących składników mineralnych:
- Potas – 1788 mg/100 g
- Wapń – 931 mg/100 g
- Fosfor – 499 mg/100 g
- Magnez – 366 mg/100 g
- Sód – 168 mg/100 g
- Żelazo – 66,36 mg/100 g [3]
Właściwości zdrowotne
Kumin ma wiele zalet zdrowotnych, wśród których można wymienić:
Korzystny wpływ na układ trawienny
Zawarty w kuminie tymol i błonnik łagodzi problemy trawienne. Może również poprawiać samopoczucie pacjentów, którzy cierpią na IBS (zespół jelita drażliwego). [4]
Korzystny wpływ na profil lipidowy
Jak wykazują badania, kumin wpływa na obniżenie stężenia cholesterolu LDL i trójglicerydów we krwi oraz zwiększa stężenie dobrego cholesterolu HDL. Korzystnie wpływa więc na profil lipidowy u osób, które zmagają się z nadwagą, otyłością, czy hipercholesterolemią. [5]
Wysoka zawartość antyoksydantów
Dla przykładu, dzięki witaminie E (będącej silnym antyoksydantem) kumin może być pomocny w redukcji oznak przedwczesnego starzenia się skóry. Proces ten charakteryzuje utrata elastyczności skóry, występowanie zmarszczek i przebarwień. [6]
Właściwości przeciwnowotworowe
Dzieje się to dzięki związkom zawartym w kuminie: fenole, flawonoidy, karwon. [7]
Jak stosować kumin w kuchni?
Możliwe zastosowanie kuminu w kuchni jest bardzo szerokie:
- pieczenie
- gulasze
- zupy
- potrawy na bazie buraków, ziemniaków, ryżu, marchewki
- dania kuchni śródziemnomorskiej
- domowe pieczywo [8]
Podsumowanie
Kumin, prawidłowo zastosowany może zapewnić wiele korzyści zdrowotnych, ale również dodać coś specjalnego do Twoich potraw. Poprawia odporność, funkcjonowanie układy oddechowego, pokarmowego i nerwowego. Ma też znaczenie przy cukrzycy i problemach ze zbyt wysokim cholesterolem. Udowodniono, że wpływa również na kondycję skóry. Jednak tak jak ze wszystkim – należy pamiętać o przeciwskazaniach do stosowania i umiarze.
Najczęściej zadawane pytania:
Kumin i kminek to całkiem inne rośliny, choć obie należą do szypułkowatych. Kumin nie występuje naturalnie w Polsce (pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego). Z kolei kminek rośnie w naszym kraju na łąkach, pastwiskach i przydrożach. Ponadto, kumin jest intensywniejszy w smaku niż kminek, a jego nasiona są gładkie i bardziej podłużne.
Kumin jest przyprawą, która pozytywnie wpływa na ludzkie zdrowie. Poprawia odporność, funkcjonowanie układy oddechowego, pokarmowego i nerwowego. Ma też znaczenie przy cukrzycy i problemach ze zbyt wysokim cholesterolem.
Niczym. Obie nazwy “kumin” i “kmin rzymski” stosuje się zamiennie.
Smak kuminu określa się jako ciężki, ciepły i ostry, ale z wyczuwalną nutą goryczy i słodyczy.
Zamiast kuminu można użyć kminku lub czarnuszki.
Osoby cierpiące na wrzody żołądka i mające problem z oddychaniem powinny zachować ostrożność. Ponadto warto skonsultować się z lekarzem w przypadku brania leków.
Inną nazwą stosowaną w Polsce to kmin rzymski
Bibliografia:
- Sayyah M., Mahboubi A., Kamalinejad M., 2002. Anticonvulsant effect of the fruit essential oil of Cuminum cyminum in mice. Pharmaceutical biology, 40(6), 478-480.
- Johri R.K. 2011. Cuminum cyminum and Carum carvi: An update. Pharmacogn Rev. 5(9):63-72
- Chaudhary N., Husain S. S., Ali M., 2014. Chemical composition and antimicrobial activity of volatile oil of the seeds of Cuminum cyminum L. World journal of pharmacy and pharmaceutical science, 3, 1428-1441
- H.B. Sowbhagya, P. Florence Suma, S. Mahadevamma, R.N. Tharanathan, 2007. Spent residue from cumin – a potential source of dietary fiber, Food Chemistry 104(3), 1220-1225
- Andallu B., Ramya V., 2007. Antihyperglycemic, cholesterol-lowering and HDL-raising effects of cumin (Cuminum cyminum) seeds in type-2 diabetes. Journal of Natural remedies, 7(1), 142-149
- Rebey I. B., Jabri-Karoui I., Hamrouni-Sellami I., Bourgou S., Limam F., Marzouk B., 2012. Effect of drought on the biochemical composition and antioxidant activities of cumin (Cuminum cyminum L.) seeds. Industrial Crops and Products, 36(1), 238-245
- Khan M. A., Chen H. C., Tania M., Zhang D. Z., 2011. Anticancer activities of Nigella sativa (Black Cumin). African Journal of Traditional, Complementary, and Alternative Medicines, 8, 226–232
- Bansal A., Bansal V., & Singh R., 2014. Cumin : A spice or a drug ? World Journal of Pharmaceutical Sciences, 2(5), 507–515
