Znaczenie diety w hipoglikemii reaktywnej

Czym jest hipoglikemia reaktywna?

Hipoglikemia reaktywna jest zaburzeniem metabolicznym, które powstaje w odpowiedzi na zbyt dużą podaż węglowodanów w posiłku, zwłaszcza pochodzących z cukrów prostych oraz gdy indeks glikemiczny posiłku jest zbyt duży. W efekcie nadprodukcji insuliny poziom glukozy podnosi się zbyt wysoko, a następnie bardzo szybko spada poniżej normy, powodując dotkliwe objawy. Wystąpienie hipoglikemii reaktywnej potwierdzają badania – głównie test obciążenia glukozą.

Nie lekceważ problemu!

Przypadków występowania hipoglikemii reaktywnej jest coraz więcej, niemniej wciąż zaburzenie to nie jest do końca znane. Co więcej, wiele osób myli je z cukrzycą lub zarzuca osobom z niedocukrzeniem wyolbrzymianie swojego problemu. Powtarzające się epizody niedocukrzenia mogą natomiast mieć negatywne skutki. Opisywane zaburzenie metaboliczne uważane jest m.in. za prekursora cukrzycy typu 2 – przede wszystkim wtedy, jeśli osoba chora po rozpoznaniu hipoglikemii reaktywnej nie podejmie żadnych działań – głównie związanych z dietą.

Objawy hipoglikemii

W momencie, gdy stężenie glukozy we krwi gwałtownie spada (<70 mg/dl) mogą wystąpić określone objawy i najczęściej jest to: osłabienie, drżenie rąk, wzmożona potliwość, splątanie oraz problemy z koncentracją i wymową, tachykardia, czyli przyspieszone bicie serca, rozdrażnienie, a nawet niekontrolowana złość, zaburzenie widzenia.

Oczywiście objawy te nie muszą występować wszystkie naraz. Najczęściej podczas spadku glukozy we krwi występują 3-4 opisane objawy. Glukoza jest „paliwem”, bez którego organizm nie jest w stanie funkcjonować.

Dieta – najważniejsza kwestia przy hipoglikemii reaktywnej

Pierwsza pomocą podczas hipoglikemii jest spożycie węglowodanów prostych. Najważniejsze jednak jest to, aby spadkom glukozy we krwi zapobiegać poprzez ciągłą, konsekwentną, prawidłową dietę.

Osoby ze skłonnością do hipoglikemii powinny uważać, aby poziom insuliny w organizmie nie podnosił się zbyt wysoko, aby glukoza po posiłku wzrastała nieznacznie i opadała powoli.

Zalecenia

W związku z powyższym należy stosować odpowiednią dietę poprzez:

• opieranie posiłków o węglowodany złożone oraz unikanie cukrów prostych, które znajdziemy między innymi w słodkich napojach, sokach owocowych, lodach, czekoladzie i innych słodyczach,
• komponowanie posiłków pełnowartościowych, bogatych w węglowodany złożone, białko i tłuszcze nienasycone oraz błonnik w odpowiednich ilościach,
• regularne jedzenie niezbyt dużych porcji oraz unikanie okresów głodzenia się, po których następuje bardzo obfity posiłek,
• spożywanie produktów i posiłków o niskim indeksie glikemicznym (IG) oraz unikanie posiłków o wysokim indeksie glikemicznym, który jest wskaźnikiem pozwalającym przewidzieć, jaki będzie przyrost stężenia glukozy we krwi po spożyciu konkretnego posiłku. Opracowane zostały specjalne tabele przedstawiające IG produktów. Najpowszechniejsze produkty o wysokim IG, a więc te, których należy unikać, to cukier oraz wszelkie słodkie wyroby, produkty z białej mąki, białe pieczywo, ziemniaki, bób, produkty przetarte i przegotowane, a nawet biały ryż.

Podsumowanie

Dieta ma niebagatelne znaczenie w leczeniu i łagodzeniu skutków hipoglikemii reaktywnej. Osoby dotknięte tym zaburzeniem potrzebują wyjątkowego wsparcia najbliższego otoczenia w trudnej, ale koniecznej diecie.

Bibliografia:

1. Gajewska D., Podstawy żywienia i dietoterapia, Wrocław, Urban&Partner, 2015.
2. Grzymisławski M., Gawęcki J., Żywienie człowieka zdrowego i chorego, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012.
3. Tatoń J., Czech A., Bernas M., Diabetologia kliniczna, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008.
4. Marszałek M., Hipoglikemia reaktywna – czyli o spadkach cukru u osób bez cukrzycy, Cukrzyca, 2018: 12-13.