Mirakulina – magiczna substancja


Mirakulina to glikoproteina, której źródłem jest „cudowny owoc” afrykańskiego krzewu – synsepalu słodkiego. Roślina ta została odkryta przez Europejczyków w XVIII wieku. Substancja ta znajduje się w cienkiej warstwie miąższu pokrywającego pestkę owoców. Z 10 gramów miąższu można uzyskać 36 miligramów mirakuliny.

Otrzymywanie mirakuliny

Poza Afryką Zachodnią synsepal słodki uprawia się na Florydzie, Tajwanie i w Ghanie. Mirakulina jest najczęściej stosowana w Japonii, a w Unii Europejskiej nadal ma status nowej żywności, przez co nie jest wprowadzona do obrotu. Otrzymywanie mirakuliny z owoców synsepala słodkiego jest stosunkowo drogie, jednak podejmowane są próby pozyskiwania jej z organizmów transgenicznych np. pomidorów, czy sałaty.

Działanie

Działanie mirakuliny polega na jej zdolności do zmiany naszych odczuć smakowych. Rdzenni mieszkańcy Afryki Zachodniej stosowali owoce synsepalu przed konsumpcją niezwykle kwaśnych produktów by uczynić je smaczniejszymi. Spożycie mirakuliny przed jedzeniem powoduje blokadę receptorów na języku, odpowiedzialnych za odczuwanie smaku gorzkiego i kwaśnego, przy jednoczesnym wzmacnianiu smaku słodkiego. Efekt ten utrzymuje się do 2 godzin, choć można zakończyć go wcześniej, wypijając gorący napój.

Zastosowanie mirakuliny

Substytut cukru

Mirakulina może być stosowana jako zastępczy środek słodzący, także w żywności przeznaczonej dla diabetyków. Osoby uzależnione od spożywania dużej ilości słodyczy, przebywające na diecie redukcyjnej lub chcące zmienić swoje nawyki żywieniowe, mogą ją stosować przed spożyciem innych potraw, zaspokajając jednocześnie apetyt na słodką przekąskę. Wiąże się to jednak z utrwalaniem przyzwyczajenia do smaku słodkiego zamiast obniżeniem progu słodkości. Może to skutkować powrotem do spożywania dużych ilości cukru po zaprzestaniu stosowania mirakuliny, a w związku z tym przyrostem masy ciała i wzrostem ryzyka rozwoju chorób dietozależnych.

Żywienie w onkologii

Substancję tę można wykorzystać także w żywieniu osób po chemio- i radioterapii. Pacjenci onkologiczni często skarżą się na nieprzyjemny, metaliczny posmak w ustach, który uniemożliwia im spożywanie pokarmów. Zastosowanie mirakuliny, zmniejszającej to uczucie, może podnieść komfort życia tych osób.

Źródła:

1. Lipatova O, Campolattaro MM., The Miracle Fruit: An Undergraduate Laboratory Exercise in Taste Sensation and Perception, J Undergrad Neurosci Educ. 2016 Fall; 15(1): A56–A60.

Zobacz również

2. Wilken MK, Satiroff BA. Pilot study of „miracle fruit” to improve food palatability for patients receiving chemotherapy, Clin J Oncol Nurs. 2012 Oct;16(5):E173-7.

3. Hyeon-Jin Sun, Min-long Cui, Biao Ma, Hiroshi Ezura, Functional expression of the taste-modifying protein, miraculin, in transgenic lettuce, „FEBS Lett”. 580 (2), s. 620–626, Jan 2006.

4. Wolski T, Najda A, Substancje słodzące pochodzenia naturalnego, Postępy Fitoterapii 1-2/2005, s. 15-28.